taki sobie post...

Tak się kiedyś zastanawiałam czy pisać czy nie pisać, ot takie szekspirowskie rozważania. Czasu za wiele nie mam, albo i też czasem siły brak, ale tak sobie patrzę na licznik odwiedzin i widzę że on powoli, acz systematycznie rośnie. Wyciągam więc wniosek, że ktoś te moje wypociny ogląda więc warto , a po drugie primo dla potomności. Pamięć ludzka, a szczególnie moja jest ulotna i taki pamiętnik kiedyś mi się przyda. Zatem postanowione - będę kontynuować. Następny post będzie o zwierzakach z naszego gospodarstwa :D zapraszam.